Er verandert veel in truffelland
We treffen elkaar om half acht in het schemerdonker. Veel heen en weer bellend, op zoek naar elkaar in het onbekende bos. Vroeg in de ochtend want dan kan de Nina Slagmolen-de fotograaf- de mooiste foto's maken. Meestal gaan we samen op pad voor een portret van een chef. Vandaag maakt ze een portret van een hond, te weten Dexter en zijn baas, chef en truffelhunter Martijn Donkers voor de krant. En loop ik met een truffel importeur Jesse Keus van van Raalte Import aan de journalisten van het AD uit te leggen hoe we denken dat het allemaal tegenwoordig werkt. Want daar was het AD in geïnteresseerd, in de nieuwtjes uit de truffelwereld. Want die zijn gewoon in Nederland te vinden, wist je dat? Het werd een mooi portret, met zelfs een video van Martijn en Dexter.
Foto’s die Nina Slagmolen maakte bij GaleriAAA (wat trouwens binnenkort Mangiare Noord wordt).
Na de wonderschone ochtend bij de Kralingse Plas reden we naar GaleriAAA om rustig door te praten. Daar mocht ik zo vroeg op de dag een paar simpele borden maken waar de nieuwe herfst-truffel goed tot zijn recht zou komen. Een eitje, een uien soepje en een hazelnoot risotto. Martijn, Jesse en ik. De hunter, de handelaar en de chef. En de enige echte Dexter. De echte hunter. We trekken veel met zijn drieën op, voor mij is de 'luxe' van deze mysterieuze knol in de plant-forward gastronomie een echte troef. Een paar verse plakjes op een 64 graden eitje en je hebt een koningsmaal dat een zeldzaam gevoel van tevredenheid biedt. Een lekkere ochtend buiten met leuke mensen en dan ontbijten met truffel. Ik heb zo’n slecht leventje nog niet….
