Mijn perspectief is anders dan dat van een man

Marketingstrateeg Sheila Struyck stopt bij Philips en begint voor zichzelf. Iedere zeven jaar doet ze iets anders. „Het ligt niet aan mijn baan, het ligt aan mij.” Dit scheef Annemarie Kas op 3 april 2011 in het NRC, toen ik aan mijn tweede carrière als investeerder begon.. Ook al is het nu bijna tien jaar later, ik pak verandering nog steeds op dezelfde manier aan. Ook bij mijn derde carrière in de keuken.

30 april 2011 - Annemarie Kas - Eind vorig jaar vroeg een vriend Sheila Struyck om advies over zijn businessplan. Bij hem aan tafel, gebogen over zijn plannen, begon haar bloed weer te borrelen, vertelt ze. „Wat is dít leuk, dacht ik. Toen ben ik gaan nadenken: zit ik nog goed op mijn huidige plek? Ik keek in mijn agenda, dat stelde me gerust. Ik zag dat er weer zeven jaar om zijn. Het klopt dat ik iets anders wil, want ik heb blijkbaar een soort zevenjaarscyclus.”

Zakenvrouw Sheila Struyck (1965) deed ongeveer zeven jaar over haar studies. Eerst een jaar Beleid en Management Gezondheidszorg, toen bedrijfskunde, aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Ze werkte daarna zeven jaar bij het Amerikaanse Procter & Gamble. Ze begon haar eigen reclamebureau, Beagle, dat ze na iets minder dan zeven jaar gedag zei. De afgelopen zeven jaar werkte ze bij de divisie Consumer Lifestyle van Philips, de laatste jaren als senior vicepresident. Daar stopte ze enkele weken geleden. Per 1 mei gaat ze officieel uit dienst.

Wat Struyck nu gaat doen? Die weg ligt open. Vanaf volgende week zaterdag schrijft ze een column in NRC Handelsblad over haar zoektocht naar iets nieuws. En aanstaande dinsdag komt haar boek uit, dat deels uit nieuwe stukken bestaat, deels uit een compilatie van columns die ze schreef voor Het Financieele Dagblad. 

Uw boek heet ‘Vrouw in zaken’. Vanwaar die titel? 

„Mijn stukjes zijn met een knipoog geschreven en zo is de titel ook bedoeld. Niet voor niets is de ondertitel ‘Daar kunnen mannen nog wat van leren’. Ik heb ze vanuit mijn eigen perspectief geschreven, dat is nu eenmaal anders dan dat van mannen. Niet beter of slechter, gewoon anders. Ik vind het jammer dat er zo weinig vrouwen aan de top van het bedrijfsleven zitten, vooral omdat diversiteit aantoonbaar goed is voor een bedrijf. Vrouwen kijken anders naar bijvoorbeeld jong talent, of naar de potenties van het bedrijf. Dat geldt niet alleen voor vrouwen, ik ben ook zeer voor culturele diversiteit. Ik heb zoveel geleerd van mijn collega’s in de Verenigde Staten en China. Bovendien is het veel leuker werken met een gemengd team.”

Dat zal met het glazen plafond niet zo snel gebeuren, in de toplaag waarin u zich begeeft.

„Ik geloof niet in het bestaan van een glazen plafond. Ik geloof dat de moed in mensen zelf te vinden is, dat we vooral obstakels zien die we er zelf vakkundig hebben neergezet. Ik ben een fanatiek ruiter, daarbij heb ik geleerd dat je vooral niet naar de sloten of hindernissen moet kijken waar je overheen moet. Doe je dat wel, dan val je geheid.”

Was dat ook uw tactiek bij het besluit om te stoppen bij Philips?

„Naar zo’n besluit groei je toe. Nadat ik me ging afvragen of ik mijn werk nog leuk genoeg vond, ging ik eerst sleutelen aan mijn baan. Zaken effectiever aanpakken, je tijd anders indelen, je richten op de dingen die volgens jou het verschil maken. Toen dat niet voldoende was om het plezier terug te krijgen, wist ik: het ligt niet aan de baan, het ligt aan mij. Het was tijd om te gaan.” 

U bent vertrokken zonder uitzicht op een nieuwe baan.

„Dat heb ik tot nu toe elke keer zo gedaan. Ik wil niet vanuit een baan naar iets nieuws zoeken, dan wil ik mijn energie nog in het werk steken dat ik op dat moment heb. Bovendien zorgt de vrijheid die je krijgt als je echt stopt met je werk ervoor dat er hele andere dingen op je pad komen dan als je gaat zoeken vanuit je huidige baan. Mensen vragen vaak, hoe durf je dat? Maar ik tref wel voorbereidingen; ik zet een half jaar lang de helft van mijn salaris op een spaarrekening. Dat geeft moed. Dan weet ik: ik zing het wel een tijdje uit.”

Toch zal niet iedereen zo’n stap zomaar wagen. Waarom u wel? 

„Mensen vergeten soms hoe sterk ze zelf zijn. Bovendien zie ik het in mijn omgeving nu juist veel gebeuren. Veertigers wier kinderen op de middelbare school zitten of net het huis uit zijn. Die denken: als ik nog tot mijn zeventigste door moet, dan is het nu tijd voor een tweede carrière. De mensen die deze stap zetten, hebben één ding gemeen: zelfstartend vermogen. Ze hebben geen impuls van buitenaf nodig om iets in gang te zetten.”

Wat wilt u nu gaan doen?

„Ik wil weer gaan ondernemen. Of ik ga mezelf bij een bestaand bedrijf inkopen. Of ik ga beginnende bedrijven helpen die op zoek zijn naar grote groei. Wat ik echt leuk vind, is om dichtbij de uiteindelijke ‘transactie’ te zitten. De enige rode draad in mijn cv is dat ik altijd met het gedrag van de consument bezig ben: hoe laat ik iemand míjn spulletjes kopen? Bij dat raadsel betrokken zijn, vind ik leuker dan aan de complexe processen binnen een bedrijf sleutelen. Maar ik geef mezelf wel de tijd om uit te zoeken wat het precies wordt.”

Heeft u er zin in, in die zoektocht? 

„Ja, ik heb er nu ontzettende lol in om weer dingen zelf te doen. Ik speel thuis kantoortje, neem zelf weer de telefoon aan enzo. En ik heb zelf een website gebouwd voor de promotie van mijn boek. Nu vind ik die vrijheid leuk, maar tegelijk weet ik zeker dat ik dit alles over een maand ook heel ingewikkeld ga vinden. Dat ik dan af en toe denk dat niemand meer op mij zit te wachten. Ik wéét dat die fase gaat komen, maar dat betekent niet dat ik dit niet moet doen.”

Sheila Struyck schrijft vanaf volgend weekend een column in NRC Weekend over haar zoektocht.

CV SHEILA STRUYCK 

Sheila Struyck (1965) werkte de afgelopen zeven jaar bij de divisie Consumer Lifestyle van Philips. Struyck stond dit jaar op de vierde plek in de top-100 van beste marketingvrouwen van Nederland. Het zakenblad Management Team omschreef Struyck vorig jaar als „bevlogen marketingstrateeg en innovatiemotor met een gouden pennetje”. 

Een versie van dit artikel verscheen ook in NRC Handelsblad van 30 april 2011